Beide dames kwamen in 1982 in dienst bij het Dokter Jansenziekenhuis in Emmeloord. ‘Ik op 1 augustus 1982’, vertelt Gerdien en haar collega Jeannette volgde een maand later. De twee werkten als medisch analist in het hospitaal aan de Urkerweg. Jeannette had de opleiding gedaan in Deventer en kwam na een stage in dienst.

Gerdien had haar studie in Hengelo genoten en kwam ook via een stage in Emmeloord terecht. 37 jaar lang namen ze bloed af en werkten ze afwisselend op het laboratorium. Dat deden ze onder de vele namen die het ziekenhuis in Emmeloord had. Ze maakten onderdeel uit van de operatieteams. Dat betekende dag en nacht paraat zijn. Veel onregelmatigheid.

Uiteindelijk dreigden ze in 2019 hun werk in Emmeloord kwijt te raken toen het MC failliet verklaard werd. De twee konden naar het Slotervaart Ziekenhuis in Amsterdam, maar solliciteerden met succes op een baan bij het Antonius Ziekenhuis. Gerdien en Jeannette werken bij hun nieuwe werkgever minder op het laboratorium en maken alleen nog dagdiensten van 7.30 tot 16.30 uur.

Koffer

Ze zijn dagelijks op pad met koffer en priknaald om bij mensen thuis bloed af te nemen. De twee rijden kris kras door de polder en doen ook de verzorgingshuizen op Urk, in Blokzijl en Vollenhove aan om bloed af te tappen. De monsters gaan in de koffer mee en worden op het laboratorium in Emmeloord gebracht. Niet alleen voor het ziekenhuis, maar ook voor de trombosedienst zijn ze onderweg.

‘We worden niet vaak met gejuich ontvangen, maar uiteindelijk zijn ze ook wel weer blij met onze komst. Ze weten dat je het ergens voor doet en we stellen iedereen altijd gerust’, vertelt Gerdien. ‘Veel mensen kennen ons inmiddels ook. Ik hoor vaak: ‘Oh wat ben je al lang in het vak’, als ik weer eens bij een bekende langskom’, zegt Jeannette.

Vriendinnen

De twee zijn niet alleen collega’s maar ook goede vriendinnen. Ze bespraken elkaars lief en leed regelmatig bij een kop soep bij het winkeltje in het gebouw van het Dokter Jansenziekenhuis. ‘Maar sinds een paar weken is die voorziening daar niet meer. Dus gaan we nu de stad in om bij te praten en af en toe maken we samen een wandeling.’

Het jubileum vieren de dames deze week met een gezellig onderonsje met de collega’s van het laboratorium. Want dat moet gezegd op de afdeling is geen verschil tussen de bloedgroep Antonius en MC. ‘Nee we hebben hier nooit dat verschil gevoeld. Het is een hele fijne groep’, besluiten Gerdien en Jeannette.

Bron: De Noordoostpolder – Cees Walinga